Overspannen
“Mark, het gaat niet zo goed met mij. Al een tijdje niet. Begin december heb ik me ziek gemeld voor mijn werk, ik denk dat ik overspannen ben”. Eveline, een vriendin van mij, belt me op en vraagt om advies, ze is ten einde raad. Ze voelt zich zwaar onder drukgezet door haar werkgever. En voelt zich absoluut niet in staat om op dit moment aan het werk te gaan. Niet met haar eigen werk, ook niet met ander werk. Toch heeft haar leidinggevende haar gedwongen om na te denken over welk passend werk ze denkt te kunnen gaan doen. Niets doen is niet langer een optie. Volgende week moet ze een start maken…
Pas op de plaats
Eveline is 1x bij de bedrijfsarts langs geweest, zijn conclusie “op dit moment volledig arbeidsongeschikt”. Hoe vervelend het ook is om (nog) geen beroep te kunnen doen op deze werknemer, dit is wel het moment voor een leidinggevende om even een pas op de plaats te maken. Met dit oordeel van de bedrijfsarts ligt de reïntegratie even stil. Natuurlijk kun je contact onderhouden, een gesprek aangaan, maar van daadwerkelijke reïntegratiestappen is geen sprake. Zodra er een oordeel van de bedrijfsarts ligt dat er weer ‘benutbare mogelijkheden zijn’, kun je weer echt verder.
Onderbouwing bedrijfsarts essentieel
Wat moet je als werkgever dan wel doen? Wanneer een bedrijfsarts mij aangeeft dat er sprake is van volledige arbeidsongeschiktheid wil ik een deugdelijke onderbouwing zien. Zeker als ik denk dat er wel degelijk arbeidsmogelijkheden zijn. Komt die onderbouwing er niet, dan schakel ik een andere bedrijfsarts in voor een 2nd opinion. Voor mij is dat een logische vervolgstap, omdat ik niet wil dat een werknemer zonder goede reden ziek thuis zit. Wat je in ieder geval niet doet, is je werknemer onder druk zetten om aan het werk te gaan terwijl het meest recente oordeel van de bedrijfsarts “volledig arbeidsongeschikt” luidt. Dat is geen logische stap en bovendien een schoolvoorbeeld van slecht werkgeverschap.
Mark Idzinga, Januari 2012
Leave a Reply