Huisbezoeken aan een zieke werknemer  zijn ouderwets. Dat is althans wat ik hoor van bedrijven die zichzelf modern en ‘bij de tijd’ vinden. Van het huisbezoek, uitgevoerd door een controleur op de eerste of tweede dag van ziekte bij een zieke werknemer , wordt daarom tegenwoordig minder gebruik gemaakt dan voorheen. Ik denk onterecht: huisbezoeken kunnen zeker waarde hebben, mits je ze op de goede manier gebruikt.

Huisbezoeken stammen uit de tijd van de GAK-controleurs, de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw.   De tijd waarin niet de werkgever, maar de overheid de kosten van ziekteverzuim droeg. Om te controleren of een  zieke werknemers echt ziek was stuurde de uitvoeringsinstelling van de overheid (het GAK) een controleur langs. Op die manier probeerde de overheid te voorkomen dat mensen onterecht een uitkering zouden krijgen vanuit de ziektewet.

Tegenwoordig betalen werkgevers de rekening van ziekteverzuim en is het dus verstandig om de reïntegratie van een zieke werknemer vanaf dag 1 op te starten. Een huisbezoek is niet geschikt als je met de beoordeling van de controleur inzicht wil krijgen in de arbeidsmogelijkheden van een werknemer. De controleur is geen bedrijfsarts en alleen een bedrijfsarts kan oordelen over het feit of een werknemer wel of niet in staat is om te werken.

Een huisbezoek is wél geschikt als je wilt weten of de werknemer wel of niet thuis is. Dit is echter alleen relevant op het moment dat je als werkgever een goed verzuimreglement hebt opgesteld. Het liefst een reglement waar de werknemer bij indiensttreding zijn handtekening onder heeft gezet. In zo’n reglement is opgenomen dat de werknemer een mogelijke controle van de arbodienst kan verwachten en dus thuis moet blijven om die controle mogelijk te maken.

Wanneer bij een huisbezoek blijkt dat de werknemer niet thuis is, heeft de werknemer niet voldaan aan een redelijk voorschrift van de werkgever. Daarmee is het de werkgever onmogelijk gemaakt om te beoordelen of de werknemer terecht loondoorbetaling tijdens ziekte ‘claimt’.

In een dergelijke situatie is de volgende logische stap een loonsanctie. De werkgever stuurt een aangetekende brief naar de zieke werknemer waarin hij hem op de hoogte brengt dat zijn loon is opgeschort, omdat er niet beoordeeld kan worden of hij recht heeft op loondoorbetaling. En waarin hij wordt verzocht contact op te nemen met de werkgever. Hiermee ‘wordt de bal bij de werknemer gelegd’. De werknemer zal contact met zijn werkgever moeten opnemen, wil hij weer aanspraak gaan maken op loondoorbetaling. De brief voorkomt de situatie waarin je als werkgever achter de werknemer moet aanbellen. Het telefoongesprek is tevens een mooie gelegenheid om de zieke werknemer te vragen wanneer hij verwacht weer hersteld te zullen zijn en welke werkzaamheden hij denkt tot die tijd wél te kunnen uitvoeren.

© Mark Idzinga, December 2009

The post Waarom een huisbezoek aan een zieke werknemer nuttig kan zijn appeared first on Midz.nl.