De overheid stimuleert al jaren het aannemen van werknemers ‘met een vlekje’. Dit vanuit de gedachte dat werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn geworden voor hun oorspronkelijke baan vaak nog volop mogelijkheden hebben om ergens anders aan de slag te kunnen. De stimulans vanuit de overheid komt door premievrijstellingen voor dergelijke werknemers, en het niet hoeven opdraaien voor loon en uitkeringslasten wanneer zo’n werknemer toch weer ziek wordt.
Ondanks deze stimuleringsmaatregelen staan werkgevers nog altijd niet in de rij voor het aannemen van ‘ arbeidsgehandicapten’. Werkgevers die ik spreek zijn hier erg huiverig voor. Hoofdreden: ze zijn bang voor de extra rompslomp die zo’n werknemer met zich mee brengt en tijd is kostbaar voor ondernemers.
Ik ben van mening dat dat in de praktijk heel erg meevalt. Het is denk ik meer angst voor het onbekende. Sterker nog: ik denk dat heel veel ondernemers al mensen ‘met een vlekje’ in dienst hebben, maar dat helemaal niet weten! Gemiddeld heeft 1 op de 15 van de Nederlandse beroepsbevolking een arbeidsongeschiktheidsverleden. Dit betekent dat bij een bedrijf van een beetje omvang, zeg 30 werknemers, de kans groot is dat er 1 of 2 van die werknemers een arbeidsongeschiktheidsverleden heeft.
Sinds 2006 zijn werknemers bij indiensttreding verplicht om vragen over hun arbeidsongeschiktheidsverleden te beantwoorden. Deze wetswijziging, plus de stimuleringsmaatregelen van de overheid en het gegeven dat 1 op de 15 werknemers ‘een vlekje’ heeft, is een interessante combinatie. Het betekent dat het slim is om eens een onderzoekje te doen onder je werknemers, om na te gaan of er werknemers bij je in dienst zijn die daadwerkelijk een arbeidsongeschiktheidsverleden hebben. Dit kan je veel geld opleveren en/of besparen.
Twee weken geleden ontving een klant van mij de uitslag van een WIA keuring van één van zijn werknemers: volledig arbeidsongeschikt. Dit had kunnen betekenen, naast de 2 jaar loondoorbetaling tijdens ziekte die ze al achter de rug hadden, nog vele jaren (maximaal 10) opdraaien voor de uitkeringslasten van de werknemer. Totale kosten in het slechtste geval: 40.000 (loon over 2 jaar) + 74.000 (uitkeringslasten) = 114.000 euro.
Echter dankzij een uitgebreide screening van het personeel 3 jaar geleden, hadden we perfect in beeld gekregen welke werknemers eerder al een WAO of WIA uitkering hadden gehad. Zo kwamen we er achter dat de betreffende werknemer van 1999 tot 2005 een WAO uitkering heeft gehad en daardoor een arbeidsgehandicaptenstatus had, toen zij in 2006 in dienst trad bij mijn klant. Hierdoor hebben we de loonkosten van de eerste twee ziektejaren terug kunnen vorderen bij het UWV en zullen ook de toekomstige uitkeringslasten niet door mijn klant betaald hoeven te worden.
© Mark Idzinga, mei 2010
Leave a Reply