Afgelopen week kreeg ik twee keer de vraag voorgelegd of een werknemer met een burn-out vervroegd een WIA-uitkering kan krijgen. In mijn artikel van enkele weken geleden schreef ik al dat indien iemand in aanmerking wil komen voor een vervroegde WIA er aan strenge criteria moet worden voldaan. Mensen met klachten van psychische aard (meestal niet duurzaam) voldoen bijna nooit aan die criteria. Sterker nog: het is in principe onmogelijk om met een burn-out überhaupt aanspraak te kunnen maken op de WIA, dus ook niet na twee jaar. Dat zit zo.
Er is veel gesteggel in medische kringen wat burn-out precies inhoudt, artsen scharen het daarom liever onder het algemenere begrip psychische klachten. Waar men het wel over eens is, is dat een burn-out opgebouwd wordt gedurende een langere periode (jaren) en niet bijvoorbeeld binnen twee weken, zoals een werknemer mij laatst vertelde. In de praktijk kom je dus ook veel vermeende gevallen van burn-out tegen. Vermeend omdat mensen de term burn-out gebruiken waar ze lichte overspannenheid bedoelen.
De mening van de verzekeringsarts van het UWV bij een WIA-beoordeling is dat een burn-out goed te behandelen is door een psycholoog, in een enkel geval door een psychiater. Binnen twee jaar zou de zieke werknemer weer zodanig hersteld moeten kunnen zijn dat hij zijn eigen (of ander) werk weer heeft opgepakt. Formeel is dit vastgelegd in het ‘Schatttingsbesluit’ uit 2004. Een wetswijziging, waardoor werknemers met psychische klachten zoals burn-out niet langer in aanmerking komen voor een WAO/WIA-uitkering. In het verlengde hiervan bestaat er voor bedrijfsartsen de Richtlijn Psychische Klachten: gericht op werkhervatting in een vroeg stadium.
Goed nieuws dus eigenlijk voor alle werknemers met een burn-out, want de prognose voor herstel is zeer gunstig. Ook goed nieuws voor werkgevers, want de kans dat een werknemer na twee jaar in de WIA komt (mogelijk extra kosten voor de werkgever!) is kleiner geworden.
Mijn advies aan werkgevers is dan ook: ga niet te lang mee in het verhaal van een werknemer die denkt dat hij vanwege een burn-out helemaal niet kan werken, maar maak vrij snel de stap van thuiszitten naar werken. En nee, dat is niet a-sociaal. A-sociaal is het om een werknemer met een burn-out twee jaar lang te bevestigen in hoe erg het allemaal is. Hij moet dan vervolgens van het UWV te horen krijgen dat hij helemaal niet arbeidsongeschikt is. De kans dat iemand dan nog succesvol terugkeert in het arbeidsproces is inmiddels behoorlijk geslonken.
Mark Idzinga, Oktober 2010
Henk says
Ontzettend inaccuraat artiekel, Burn-out is een FYSIEKE aandoening veroorzaakt door (psychische en/of lichamelijke overbelasting) en brengt FYSIEKE schade met zich mee. Die zo snel mogelijk werken is juist wel asosciaal en extreem schadelijk en heeft mij alleen nog maar verder de problemen in geholpen. Kijk eens op CSRCentrum voor accuratere informatie rondom een burn-out, want psychische hulp zonder te kijken naar het fysieke aspect lost bij een echte burnout niets op.
Mark Idzinga says
Ik ken CSR (https://www.csrcentrum.nl) goed en hun aanpak is juist volledig in lijn met mijn artikel: in beweging komen, drempel naar het werk niet te hoog laten worden en dus, zo snel als mogelijk, aan de slag met werkhervatting. Opbouwschema parallel aan het coachings- /behandeltraject.